Short docs

In de lange documentaire volgden we hen – en anderen – tijdens hun reis door Europa. In een serie korte documentaires (30′) kun je een aantal van hen beter leren kennen en zien wat er gebeurde nadat de film was afgelopen. Hoe eindigde het ‘spel’ voor hen? Zijn ze aangekomen waar ze hadden gehoopt te eindigen? Hoe ziet hun leven er nu uit? En hoe kijken ze terug op hun jaren onderweg?  Na maanden of soms jaren van overleven onderweg, moeten zij opnieuw beginnen in een ander land. Hoe vergaat het hen daar? Hoe verloopt hun procedure? Worden ze herenigd met familie? Hierboven vind je drie van de korte documentaires. De vierde is in de maak.

Ook met de andere jongens uit de film hielden we contact. Hieronder vind je van ieder van hen een korte update over hoe het met ze gaat.

De meeste jongens uit de film zijn inmiddels in het land van bestemming gearriveerd. Maar dat betekent nog niet dat hun reis is geëindigd. Nu begint het moeilijke proces van je weg vinden in de Europese asielsystemen en samenlevingen. Een heel nieuw ‘spel’. De Afghaanse SK, die nu in Brussel is, noemt het ‘the mindgame’. Ongelooflijk moeilijk als je getraumatiseerd bent geraakt door de reis en je zo lang op adrenaline hebt overleefd. De Europese asielsystemen zijn log en traag. Het is moeilijk om je staande te houden in de complexiteit van regeltjes en verwachtingen. Sommige jongens komen in een juridisch limbo terecht waar ze maar moeilijk uit komen. Ze moeten alsnog zien te overleven als ongedocumenteerde in de schaduw van onze economieën.

Als je de ‘mindgame’ uiteindelijk hebt gewonnen en je mag blijven, komt het inburgeren: de taal leren, naar school gaan of opleiding volgen, een baan zoeken, een huis vinden en inrichten, ouders en broertjes en zusjes proberen te laten komen; allemaal zaken die naast energie ook veel geld kosten.

Yaseen (de jongen met de poes) probeert te overleven in Italië. Hij heeft nog altijd geen papieren maar probeert die met behulp van een advocaat wel te krijgen. Hij heeft ook nog geen werk. Inmiddels is hij bijna 20. Hulp krijgt hij niet. 

Fouad (de Afghaanse jongen onder de brug in Belgrado) is na een lange reis van bijna twee jaar aangekomen in Frankrijk. Hij zit momenteel in procedure en maakt het naar omstandigheden goed. Of hij asiel zal krijgen is de vraag. Veel Afghanen worden afgewezen. 

Mo en Ali (de jongen die zich niet wilde prostitueren en de rapper) overleven nog altijd in Thessaloniki. Hun situatie is onveranderd. 

Mustafa (de gemartelde Irakeze jongen) is na meer dan 50 pogingen en twee jaar vast te zitten in Bosnië en Herzegovina eindelijk de grens over gekomen. Hij is na een reis van meer dan 3 jaar in Nederland aangekomen. Inmiddels is hij meerderjarig.

Nog altijd lijkt hij geen geluk te hebben. Volgens de IND heeft hij in Griekenland een verblijfsvergunning. Zijn asielaanvraag hier is daarom afgewezen. Hoe dat precies zit weet Mustafa niet. Hij is analfabeet en er is hem in Griekenland nooit iets uitgelegd. Volgens de IND moet hij zelfstandig terugreizen naar Griekenland. Zijn advocaat is in beroep gegaan. Dat hij is gemarteld door de Kroatische politie wordt – vooralsnog – niet meegewogen in zijn asielaanvraag.

We blijven zijn zaak volgen, mogelijk maken we ook een short doc over Mustafa.